Ondanks alle macht en energie van de Quraysh bleef de macht van de Islam maar vespreiden. De Islam werd ook steeds meer geaccepteerd door de mensen in het Arabisch schiereiland. De aanvallen van de Quraysh werden daarom steeds meer fysiek en in toenemende mate sinister.
We zijn nu aangekomen in een heel belangrijk jaar in het leven van de Profeet ﷺ: het 7e jaar van Profeetschap. Tijdens deze les behandelt Ustadh Tasneem Sadiq: de drie vragen van de Joden, het splijten van de maan, de boycot, het overlijden van Abu Talib en onze moeder Khadija, het bezoek aan Taif en de verborgen overwinning die daarmee gepaard ging.
15.1 Quraysh: Hoe kunnen we de kracht van deze nieuwe religie breken?
De leiders van de Quraysh kwamen bij elkaar om dit te bespreken. Het besluit was om de Profeet ﷺ voor schut te zetten door vragen te stellen die hij onmogelijk kon beantwoorden. Hierin accepteerden zij hun eigen tekortkoming in geleerdheid en kennis. Daarom haalden zij hulp uit de vallei van Ta’if (80 km van Mekka), een locatie die veel rijkdom had. Nadhar bin Harith en Uqba ibn Abi Mu’id werden gestuurd om in contact te komen met Joodse geleerden.
Zij vroegen de joden om hulp bij het bedenken van een aantal moeilijke vragen. Zij kwamen daar aan en beschreven Mohammed ﷺ en de Joden gaven aan dat hij inderdaad de kenmerken had van de laatste Profeet. Zij bedachten drie vragen. Twee van deze drie zal hij kunnen beantwoorden en één niet. De delegatie dacht dat ze in elke situatie zouden winnen van de Profeet ﷺ. de Joden zeiden: ‘Als het zo is dan is hij een gezonden boodschapper, maar vraag hem om deze drie aspecten:
- Een wereldreiziger en wat hij allemaal heeft gedaan
- Een aantal jongen uit de oudheid die huis en haard heeft verlaten om zich af te zonderen in de grot. Vraag hem wat er is gebeurd in detail.
- Vraag hem omtrent de ruh
Als hij een werkelijke Profeet is, dan zal hij de eerste twee vragen kunnen beantwoorden en de laatste niet.’ De leiders van de Quraysh waren heel blij terug gekomen en dachten dat zij echt wat goeds hadden meegekregen.
De antwoorden op de drie vragen
De Profeet ﷺ zei als reactie op de vragen: ‘Prima morgen krijgen jullie van mij antwoord.’ Het was gangbaar dat de Profeet ﷺ al vrij snel antwoord kreeg van Allah. De dag erna kwam er geen openbaring. De tweede dag brak aan en geen openbaring. De derde en vierde dag gebeurde er ook niks. De Quraysh dacht dat de Profeet ﷺ geen enkele vraag kon beantwoorden. Er gingen in totaal 15 dagen voorbij zonder een antwoord! Toen verscheen Djibril voor de Profeet ﷺ: ‘De reden dat ik niet naar u toe moest komen, was omdat u geen insha Allah zei.’ Dat is de les die Allah via u aan uw Oemmah wil doorgeven.
Beschouw dingen niet als vanzelfsprekend, de dingen die je doet en het werk dat je hebt. Insha Allah zeggen maakt dat je elke keer weer denkt ‘dit is een immense zegening van Allah’. Vijftien dagen lang konden de Quraysh hun gif verspreiden onder de mensen. Als antwoord op de eerste twee vragen werd Surah al-Kahf geopendbaard. Daarin komt het verhaal van Dhu l-Qarnayn en Ashab al-Kahf voor. De mensen van de grot vielen in slaap en Allah liet hen keren zodat zij geen doorligverschijnselen zouden krijgen. Allah gaf de zon de opdracht om niet de fel te schijnen door de grot. De hond werd zelfs genoemd en zijn naam is Qitmir. Allah heeft hem opgenomen in de Qoran. In overleveringen komen we tegen dat de jongeren de hond wilden verjagen omdat hij veel zou blaffen. Maar hij heeft mee geslapen.
“Informeer hen, de ruh behoort tot de geheimen van mijn Heer.
Jullie is daar heel weinig kennis van gegeven.”- Quran Surah Bani Isra’il
De ruh is een bijzondere schepping van Allah. Toen dit antwoord kwam werd na vijftien dagen waarin zij hun diepe vijandigheid konden uiten de naam van de Profeet ﷺ geschoond. Deze momenten van beproeving zijn heel belangrijk voor de volgers van leiders. In die tijd waren dat de sahaba, maar dat is in deze tijd net zoals in deze tijd. Nep en echt worden onderscheiden op deze bijzondere momenten van beproeving.
15.2 Splitst u dan voor ons de maan in tweeën!
Dit was de laatste druppel voor de kuffaar en mushrikin. Het enige wat in hun kwaadaardige gedachten kwam was een moordpoging op de Profeet ﷺ. Maar zij wilden dit doen zonder de wraak van Banu Hashim op hun te krijgen. De belangrijkste organisatoren waren Abu Jahl, Walid bin Mughari, Nadhr bin Harith en meer.
Voor dit besluit was er nog een voorval en dat was de reden dat ze weer bij elkaar waren gekomen voor een heftige discussie. Zij vonden dat er niets in de wereld was wat de Profeet ﷺ niet kon betoveren. Zij besloten daarom hem te vragen iets te betoveren wat niet van de wereld was.
‘Als u daadwerkelijk waarachtig bent, splitst u dan voor ons de maan in tweeën. De ene helft moet verschijnen op de bergtop van de familie van Abi Qubasysh en de andere op een andere bergtop.’ De Profeet ﷺ zei: ‘Als ik dat dan doe, zullen jullie dan geloven?’ De Profeet ﷺ hief zijn handen op in du’a en wees naar de maan en de maan splitste. Zij keken en wreven in hun ogen en keken naar de maan. Zij keken en wreven in hun ogen keken weer naar de maan. Toen zeiden ze: ‘Oh Mohammed, wat is dit voor tovenarij?’ De maan bleef zo en zij bleven ernaar kijken. De maan bleef zo zolang als vanaf het asr gebed en het invallen van de avond (1,5 tot 2 uur). Ze bleven ernaar kijken totdat de maan op een gegeven moment verdween achter de wolken.
Wat doen wij met wonderen in ons leven?
Zij weigerden te geloven ondanks het zien van die wonderen. Zijn wij anders dan hen in onze gedachtegang? Dat wij constant zegeningen zien, problemen die opgelost lijken en dua’s die opeens geaccepteerd worden wat jij onmogelijk vond. Dat onze iman niet sterker wordt en onze levenstijl niet meer in lijn komt met de wil van Allah en zijn Profeet ﷺ. Wat is het verschil in gedachtegang tussen ons en hun? Plotselingen openingen, waar heb je dat aan te danken? Aan Allah!
Beproevingen zijn niet alleen problemen en verdriet, het kunnen ook momenten van blijdschap of ingewilligde wensen zijn. Een beproeving op jouw iman: in welke mate is jouw vertrouwen in Allah aanwezig en wordt jouw aandacht niet afgeleid door de beproeving (verdriet of blijdschap) van Allah? In welke mate blijft jouw focus Allah? Dat is de beproeving! In welke mate zijn jouw emoties gelinked aan Allah? Je kan dit het beste testen door te kijken naar jouw reacties op momenten van blijdschap. Hoe lang gaat dat door (en hoe gebalanceerd is dat)? Hoe intens is dan je verdriet: is het zodanig dat je niet meer kan eten? Er zou een balans moeten zijn.
De Profeet ﷺ zei: ‘Inna lillahi wa inna ilaihi radji’oen.’ Alles is van Allah en het keert weer terug naar Hem. Hoe gebalanseerd is jouw vreugde en verdriet? De ultieme piek van spirituele groei is jezelf helemaal weg te cijferen bij al het positieve dat je ten deel valt en dit allemaal toe te schrijven aan Allah en al het negatieve aan jezelf te refereren. Tuurlijk komt het van Allah, maar het is van hoogstaande etiquette om het aan jezelf te wijten.
Als inspiratie voor anderen
Op het moment dat er iets gebeurd in het contact met elkaar, met familie of vrienden, als er dan wordt gevraagd wiens schuld dat is, zeg dan: ‘Het is mijn schuld, ik had het zo en zo moeten doen’. Niet de schuld bij andere leggen. Dit kan niet iedereen, maar je kan altijd iets hebben om naar te streven. Ook kun je denken wat je anders kan doen om zulke situaties te voorkomen.
15.3 De ongeslagen worstelaar Rukana
Het was een collectieve gedachte en toen waren er ook individuen die de Profeet ﷺ begonnen te vragen over bepaalde kwesties. Er was een persoon op de berg Dam. Daar woonde Rukana, een sterke worstelaar. Zijn kracht liet hij ook altijd zien door op leer te staan met zijn voeten en zei tegen mensen om het stuk leer onder hem uit te trekken. Het huid scheurde maar het lukte niet om het onder zijn voeten vandaan te halen. De Profeet ﷺ liep die richting op, onbevreeds zoals zijn gebruik was.
‘Mijn test is om met mij te worstelen. U worstelt in de Naam van Allah en ik in de naam van laat en uzzah.’ De Profeet ﷺ gooide hem tegen de grond aan, terwijl Rukana een ongeslagen winnaar was. Rukana wilde nog een keer en de Profeet ﷺ gooide hem nog een keer tegen de grond. Hij kon het niet geloven en de derde keer werd hij weer gegooid.
‘Dit is niet u die dit bij mij heeft gedaan. Het is uw God gweest die dit heeft gedaan, de Krachtige, de Alwijze. Laat en uzzah hebben mij verlaten. Ik heb u 10 geiten beloofd, ik geef u 30 omdat u drie hebt gewonnen.’ De Profeet zei: Ik wil dat niet, maar ik nodig je uit tot de Islam. Rukana zei: Nee, neem de geiten. Ibn Abbaas levert over dat hij moslim werd, Rukana zei: Er is niemand geweest die mij op mijn rug heeft kunnen leggen dan u. En er was niemand hatelijker in mijn ogen dan u. Nu getuig ik dat er geen God is dan Allah en dat u zijn Boodschapper bent. In een andere overlevering wilde Rukana nog een ander wonder zien en de Profeet ﷺ gaf bevel aan een boom om te komen met de wortelen uit de grond en dat deze ook weer terug moest gaan.
15.4 De vreselijke boycot op de Banu Hashim
De donkere harten bleven afwijzen en de verlichte harten bleven accepteren. Toen de kuffar en mushriqeen zagen dat niets hielp beraamden zij een moordaanslag. Abu Talib (ra) hoorde hiervan en riep Banu Hashim bij elkaar en gaf hen daar kennis van. Het plan was om terug te trekken in een bepaalde wijk waar de meeste mensen van Banu Hashim woonden, de wijk van Abu Talib (Shi’ba abi Talib). Toen de kuffar dit zagen stelde zij een boycot in. Niemand mag handelen met hen of hen bezoeken, een volledige boycot op sociaal-maatschappelijk niveau op elk niveau. De boycot heeft drie jaar geduurd.
“We zullen niet met hen zitten en wij zullen geen handel met hun drijven.
Zij mogen hun huizen niet meer in, totdat zij Mohammed aan ons overleveren om te mogen doden.”
Zij schreven dit op perkament en hebben het in de Kaba opgehangen waar alleen de meeste heilige documenten werden gehangen. Dit was in het 7de jaar van Nubuwwa, dus tot twee jaar voor de hidjra.
Het leven tijdens de boycot
Op het moment dat iedereen sliep, maakt Abu Talib de Profeet ﷺ wakker zodat hij een bed kon wisselen met één van zijn broers. Dit deed hij elke dag. In een andere overlevering deed hij een zwaard om en liep om het huis van de Profeet ﷺ. Al het voedsel raakte op en vanwege de honger was het huilen van de baby’s ver te horen tot in Mekka. De kwaden in Mekka werden hier blij van en diegenen die een goed hart hadden, werden hier verdrietig van. De metgezel Saab ibn Waqas vond een stuk gedroogde huid tijdens de boycot, hij maakte het schoon, kookte, verpulverde en mengde dat met water en dronk het op om de honger te stillen. Hisham bin Amr ging op eigen initiatief een kameel laden en stuurde dat de wijk in. Hij deed dit regelmatig met voedsel, maar soms ook met kleding. De neef van Sayyidatuna Khadija, Hakim bin Hizam, deed dit ook.
Het einde van de boycot en de termieten die het contract opaten
Hisham bin Amr wilde de boycot doorbreken en realiseerde zich dat er meer mensen zijn die dat wilden. Hij zocht anderen op zoals Zuhair bin Ummayah. Zij zochten meer mensen erbij omdat zij zich machteloos voelden met slechts enkelen en gingen op zoek naar meerderen tot zij vijf man sterk waren. Zij spraken af om bij elkaar te komen bij de Kaaba, Hisham zou opstaan en tegen de boycot ingaan en de rest moest hem bijstaan. Hisham deed nobele kleding aan, deed Tawaf en richtte zich toen tot de Quraysh en zei het volgende:
“Is het gepast dat wij eten nuttigen en kleding aantrekken terwijl de Banu Hashim bijna vergaat. Ik zweer bij Allah; ik zal niet rusten totdat ik dit contract heb verscheurd.”
Abu Jahl werd kwaad en zei dat hier niets van in komt. Toen stonden anderen op om te zeggen dat zij ook wilden dat het contract verscheurd werd. Zo werd de indruk gecreëerd dat velen er tegen waren. Toen kwam Abu Talib aangelopen tijdens deze discussie. Zij dachten dat Abu Talib zich gewonnen zou geven maar hij zei: de zoon van mijn broer heeft mij iets verteld en hij heeft nog nooit gelogen.
Allah (swt) heeft termieten gezonden en elk woord van onderdrukking in het document is opgegeten door de termieten. Overal in het document waar de naam van Allah is vermeld, dat is overgebleven. Toen Abu Talib dit vertelde, werden de Mekkanen lacherig van ongeloof omdat de Kaaba met zeven kleden was omwikkeld. Muta’ bin Ali ging naar de Sahifa (het perkamenten document). Hij wilde deze verscheuren en zag dat de Sahifa inderdaad was opgegeten door termieten en dat alleen “In de Naam van God” er stond. De rest was opgevreten door de termieten. Mansur die het contract had geschreven, zijn hand was opgedroogd en hij kon deze niet meer gebruiken. Toen de Quraysh dit zagen en alweer iets dat de Profeet ﷺ had gezegd waarheid was geworden, stuurden zij een hoge delegatie om de Profeet ﷺ weer terug te halen naar Mekka en werd de boycot gestopt.
15.5 Het jaar van verdriet en liefde voor Khadija
Als jouw werk overal met open armen wordt ontvangen dan zul je na moeten gaan wat er mis is want het is een Sunnah dat er tegenstand is. Altijd is er tegenstand geweest. Het feit dat er tegenstand is, is een bewijs dat er acceptatie van Allah is. Het leven was toen weer terug naar normaal en dat jaar was het jaar van verdriet. Enkele maanden na de boycot overleed Abu Talib en onze moeder Khadija. De Profeet ﷺ maakte hele zware zaken mee in die tijd. In dat jaar vond ook het bezoek aan Taif plaats.
Khadija (ra) was op 65-jarige leeftijd overleden. De Profeet ﷺ hield veel van Khadija en gaf haar druiven om te eten uit het Paradijs. De Profeet ﷺ ging als eerste liggen in haar graf (voor de zegeningen) en pas daarna heeft de Profeet ﷺ Khadija in het graf gebracht.
De reis naar Taif: ik ben niet gezonden als een bestraffer!
De reis naar Taif duurde bijna een maand. De Profeet ﷺ was alleen met Zaib bin Haritha. Het eerste wat de Profeet ﷺ deed is naar de leiders gaan. Zij bespotten hem ﷺ en hij ﷺ werd verjaagd uit de dorpen. Zij namen stenen en gooiden die naar de voeten en enkels van de Profeet ﷺ . Zij pakten de Profeet ﷺ op om zo weer verder te gaan wanneer het teveel werd en Zaid bin Haritha probeerde stenen op te vangen met zijn lichaam. Daarna kwam Jibrail om toestemming te vragen om de twee bergen en het vallei volledig weg te vagen ter bestraffing. De Profeet ﷺ zei:
“Ik ben niet gezonden als een bestraffer, ik ben gezonden als een barmhartige.
Wellicht komen er uit hun nageslacht gelovigen.”
Deze genade van de Profeet ﷺ komt op verschillende andere momenten tot uiting. Aisha werd een keer heel boos dat men de naam van de Profeet ﷺ zo gebruikte dat het een scheldwoord werd. De Profeet ﷺ zei: ‘Zij noemen dan toch niet mij?’ De Profeet ﷺ voelde zich niet aangesproken. Abu Bakr maakte ook kwade verwensingen mee en de Profeet ﷺ was stil en glimlachte. Totdat Abu Bakr iets terug zei, de Profeet ﷺ liep weg. De Profeet ﷺ zei: ‘Zolang jij niets terug zei stuurden Allah Engelen om iets terug te zeggen en toen jij iets zei gingen de Engelen weg. De Engelen gaven namens mij antwoord.’
De Profeet ﷺ kwam op een gegeven moment bloedend uit de vallei en ging naar een boomgaard. De eigenaar van de boomgaard liet een slaaf naar de Profeet ﷺ gaan om druiven aan te bieden. De Profeet ﷺ zei: Bismillah en pakte er een druif uit. Zij zeiden: ‘Bismillah’ horen wij nooit in deze streek. De Profeet ﷺ vroeg de slaaf waar hij vandaan kwam. Hij kwam uit Ninowa en was een christen. De Profeet ﷺ vroeg: kom jij uit het gebied van Yunus? Hij vroeg de Profeet ﷺ: Bent u dan op de hoogte van Yunus? Er waren niet eens tien personen die wisten over Yunus. Hoe weet u dat temidden van een ongeletterde volk? De Profeet ﷺ glimlachte en zei: hij is mijn broer en een Profeet net zoals ik dat ben. Adas kwam naar voren en kuste de handen, voeten en voorhoofd van de Profeet ﷺ en werd moslim. Hij kwam terug naar de broers en zei: er is op aarde niemand beter dan Hem ﷺ.
Het verborgen succes van Taif
Een van de grootste overwinningen van Taif was dat de Dawah temidden van de Jinns werd verspreid. In grote getale werden zij moslim. Er is geen concept van hopeloosheid in de Deen. De Profeet ﷺ zei tegen Zaid bin Haritha dat hij zich geen zorgen hoeft te maken en dat Allah zal helpen en de overwinning zal schenken op zulke zware momenten. En slechts binnen een periode van drie of vier jaar tijd kwam dit tot uiting.
Onderscheidend Soennitisch.